غم نشسته تو نگام
غروبه بی رنگه جمعه چشمم از من بیزار
رو برویم دیوار
نمی دونم چی بخونم شعری که غصه نباشه
چیزی یادم نمیاد
شعر یادم نمیاد
وقتی که از تلخیه روز شب می مونم بیدار
دلمو میدم به دست دل تنگه گیتار
حسمو با هر صدایی که بخونم
خوب میدونم
اونی که تلخیه شعرامو می فهمه
از غم و غصه ی شعرام نمی رنجه
دل تنگه گیتار